ضخامت لوله یکی از فاکتورها و پارامترهای مهم در اجرای عملیات هات تپ است که در دو مرحله مورد بررسی قرار می گیرد. ضخامت خط لوله فاکتوری است که با استفاده از آن می توان نوع اتصالات و نیز چگونگی نصب این اتصالات را بر روی خط لوله تعیین کرد.
تیم فنی و مهندسی هات تپ پیش از هر گونه اقدامی در راستای اجرای عملیات هات تپ باید محل عملیات را بررسی و ارزیابی کنند.
در این بررسی ها اطلاعاتی از سوی اتاق کنترل خط لوله در اختیار تیم فنی و مهندسی هات تپ قرار قرار می گیرد. این اطلاعات شامل پارامترهایی هستند که اطلاع از میزان دقیق آن ها برای اجرای عملیات هات تپ ضروری است.
پس از اینکه این اطلاعات به صورت اسمی از طرف تیم کنترل خط لوله و یا کارفرما به تیم فنی هات تپ ابلاغ شد، این مهندسین به فاز اصلی عملیات مراجعه کرده و با استفاده از تجهیزات ابزار دقیق و یا دیگر تجهیزات اقدام به اندازه گیری مقدار واقعی برخی از پارامترها می کنند. دلیل اندازه گیری مجدد این پارامترها وجود برخی عوامل است که می تواند در طول زمان تغییراتی را متوجه مقدار اولیه کند.
ضخامت لوله
ضخامت لوله یکی از پارامترهایی است که در ابتدای مراجعت تیم فنی به فاز عملیاتی، به صورت اسمی از طرف کارفرما یا تیم کنترل اعلام می شود. این مقدار را به عنوان ضخامت اسمی خط لوله یادداشت می کنند. اما ضخامت خط لوله یکی از پارامترهایی است که علاوه بر اعلام تیم کنترل خط لوله، مجدداً اندازه گیری می شود.
اندازه گیری مجدد ضخامت خط لوله به دلیل وجود عوامل تغییر دهنده انجام می شود. این عوامل عبارت اند از:
رسوب مواد ناخالص درون سیال: سیالات و به ویژه سیالات مایع می تواند به فراخور ماهیت و نیز ترکیبات خود دارای مواد نامحلولی باشند که در گذر زمان در دیواره ی لوله رسوب می کند. رسوب این مواد ناخالص در نهایت موجب افزایش کاذب ضخامت خط لوله می شود و همین امر ممکن است بین ضخامت واقعی لوله و ضخامت اسمی آن تفاوت ایجاد کند.
خوردگی لوله: ممکن است بنابر ماهیت سیال لوله به صورت موضعی یا به صورت کلی دچار خوردگی شده باشد و این امر می تواند در کاهش ضخامت لوله مؤثر باشد.
پس از اینکه ضخامت لوله به طور دقیق اندازه گیری شد، در مورد امکان اجرای عملیات هات تپ تصمیم گیری خواهد شد. در صورتی که ضخامت لوله خیلی کم باشد در برخی مواقع امکان اجرای عملیات هات تپ وجود نخواهد داشت. اما در صورتی که بتوان عملیات هات تپ را بر روی لوله اجرا کرد آنگاه در رابطه با نوع اتصال تصمیم گیری می کنند.
برای انتخاب نوع اتصال باید تعیین شود که امکان اجرای عملیات جوشکاری بر روی لوله وجود دارد یا خیر. البته در این مرحله علاوه بر در نظر گرفتن عملیات جوشکاری نوع و ماهیت سیال را نیز باید مد نظر قرار دهیم. در صورتی که بتوان اتصالات را با جوشکاری بر روی لوله نصب کرد، از اتصالات جوشی استفاده می شود اما در صورتی که انجام عملیات جوشکاری ممکن نباشد از اتصالات مکانیکی بر روی لوله استفاده می شود.
